Modern bir devlette hukukun yalnızca genel ekonomik duruma uygun düşmesi ve bunun ifadesi olması yeterli değildir; hukuk aynı zamanda kendi içinde tutarlı ve iç çelişkiler yüzünden kendi kendini sıfırlamayacak bir ifadeye de sahip olmalıdır.

Mezbaha endüstrisi, her zaman hayvanların ölümlerini merkeze alan merhametsiz bir endüstri olmuştur. COVID-19 salgını, endüstrinin yaşamı umursamadığı başka şekillerini açığa çıkardı. Cesur medya, ülke çapında öncelikle mezbahalarda çalışan Siyah ve Latin işçileri etkileyen yıkıcı salgını belgeledi.

Hangi ev alev alev yanıyor? Yaşadığınız ülke mi? Avrupa mı? Yoksa tüm dünya mı? Belki de evler ve kentler – kim bilir kaç zaman önce – farkına varmamış gibi davrandığımız devasa bir yangında çoktan yanmıştı. Bu evlerden geriye kalan tek şey duvar parçaları, bir fresk, bir çatı parçası, isimler, daha şimdiden alevler tarafından küle döndürülen isimlerdi.

Uluslararası Hukuk (UH) işlevi itibarıyla neo-kolonyaldir. Bundan kastım, onun azgelişmiş ülkeleri yağmalama ve disipline etme şeklindeki sömürü işlevini devam ettirmesidir. Yine de UH, şeklen de olsa anti-kolonyaldir, görünüşte küresel katılıma ve eşitliğe adanmıştır.